Wednesday, August 13, 2014

සුනිල් අන්නාසි වික්ක හැටි..

නිමල් අන්නාසි ව්‍යාපෘතියක් පටන් ගත්තේ මහත් බලාපොරොත්තු සහිතවය. ඔහු තම හිතවතුන් කිහිප දෙනෙකු ද හවුල් කරගෙන හොඳ අන්නාසි වර්ග කිහිපයක් හොඳ ඉඩ කඩක වගා කළේය. හොර බොරු නැතිව, වස විස නොයෙදූ අන්නාසි වගාව සරු වී අස්වනු නෙලන්නට පටන් ගත්තද, අන්නාසි වලට බලාපොරොත්තු වූ තරම් ඉල්ලුමක් නොමැති බැවු දැනගත් නිමල් මෙම ව්‍යාපාරය සාර්ථක කර ගැනීමට නම්.. හොඳ තැරැවුකරුවෙක් නොහොත් මාර්කටියර් කෙනෙක් අවශ්‍ය බැවු තේරුම් ගත්තේය. දක්ෂ නිර්මාණශීලී තරුණයෙකු මෙන්ම තමන් තරමක් හොඳින් දන්නා හඳුනන සුනිල් අභියෝගාත්මක රැකියාවක් හොයන බව ආරංචි වූ නිමල්, සුනිල් ඇමතුවේ.. සුනිල්ටත්, නිමල්ටත් දෙදෙනාට ම යහපතක් වනු ඇතැයි සිතමිනි..
ඉතාම මිත්‍රශීලීව නිමල් හා සුනිල් දෙදෙනා සිය අදහස් හුවමාරු කරගත්තේ මෙසේ ය..
නි: මල්ලි ඔයා රස්සාවක් හොයනවා කියලා ආරංචි වුණා.. ඔයා දැනට රස්සාවක් කරනවා නේද?

සු: ඔවු අයියා.. දැං සෑහෙන කාලෙක ඉඳං මං අහවල් තැන වැඩ කරන්නෙ.. පඩි නම් ටිකක් අඩුයි.. ඒ ඇරෙන්න එතනින් අයිං වෙන්න මට කිසිම හේතුවක් නෑ.. ඒත් මට හිතෙනවා මට මීට වඩා දෙයක් කරන්න පුළුවං කියලා..

නි: හොඳයි මල්ලි.. ඔයා දන්නවනෙ.. මං අන්නාසි ව්‍යාපාරයක් කරනවා.. හොඳ අන්නාසි වර්ග ටිකක් මගෙ ගාව තියෙනවා.. ඒත් මේක තව ටිකක් සමාජගත කරන්න ඕන කියලා මං හිතුවා.. මල්ලිට පුළුවන්.. මුලින් ඔයා කරන රස්සාව කරන ගමන් ම මගේ ව්‍යාපාරය ට උදවු කරලා.. වෙළඳාම සරු උනහම .. මගෙත් එක්ක ස්ථිරවම එකතු වෙන්න.. 

සු: අයියා කෙසෙල් වගා කරන්නෙ නැද්ද? අන්නාසි වලට වඩා දැං කෙසෙල් වලට ලොකු ඉල්ලුමක් තියෙනවා.. ආනමාළු, ඇම්බුං වගේ ඒවාටත් වඩා ඇඹුල්, සීනි විකුණන්න පුළුවන්.. ඒවා වගා කරන විදිහ අවශ්‍ය නම් මං කියලා දෙන්නම්..

නි: හොඳයි මල්ලි.. අපි දවසක හමු වෙලා කතා කරමුකො.. තෙරුවන් සරණයි..!

ප.ලි
ෂෝයි.. සංවාද පොඩ්ඩ නේද?

Tuesday, August 5, 2014

සුබ ගමන්..!

මං සමනොල කන්ද මුදුණින් ඉපැදුණේ මගේ උවමනාවට කියලා එහෙම හිතන්ට එපා.. 
මං පහලට ගලාගෙන ගියේ ඉහලට ගලන්ට මට ආසාවක් ඇති වුණේ නැති නිසා නොවෙයි.. අනෙක මං ගලපු පාර වුණත්.. මං ආසා කරපු පාර ම නෙවෙයි.. 
වංගු අතරින්.. ගල් වල වැදි වැදී.. මං ගියෙ දුෂ්කර ගමනක් විතරක් නෙවෙයි.. මට යන්ට කිසිම උවමනාවක් නොතිබුණු ගමනක්... 
ඒත් මිනිස්සු නම් කියන්නෙ.. එහෙම යනකොට මං හරි ලස්සනයි කියලා.. පහලට ගලං යන්ට යන්ට.. මං ලොකු උනා.. ශක්තිමත් උනා.. 
ඒත් මට.. මට ඕන දේ කරන්ට නම් ඉඩක් ලැබුණේම නැති තරම්.. 
ඔයාලා හිතනවද මට ඕන උනා කියලා.. අහිංසකයින්ගෙ ගෙවල් කඩලා දාන්න..? 
මට ම මාව පාලනය කරගන්ට බැරි වුණු නිසයි එහෙම දේවල් සිදු වුණේ.. 
තව තවත් දුරට යද්දි මගේ ගැඹුර සහ පළල දෙක ම වැඩි වුණා.. 
ඊළඟට මට ලුණු රහ දැනෙන්ට ගත්තා.. මං දැන ගත්තා මගේ ගමනාන්තය කිට්ටුයි කියලා.. 
මට හඬන්ට කඳුළු වත්.. හෙලන්ට සුසුම් වත් තිබුණෙ නෑ.. මං මගේ ගමන හමාර කළා.. 
දැං මට තියෙන්නෙ අලුත් තැනක්.. එතැනට කිවුවෙ මුහුද කියලා.. 
මට ආයෙමත් ගඟට එක්කාසු වෙන්ට නං කාලාන්තරයක් යයි.. 
ඒ අතර කොයි කොයි ඉසවු වලට යන්ට වෙයි ද? අනේ මංදා..!

ඔවු.. ඔයාට එක එක විදිහෙ තැන් වලට යන්ට වෙයි.. 

කැමැත්තෙන් හරි අකැමෙත්තෙන් හරි ඔයාට ඒ තැන් වලට යන්ට වෙනවා.. 
සමහර විට.. ලුණු ලේවායකට.. එතැනින් අහසට.. අහසින් පොළොවට.. පොළොව යටට.. ඇල, දොල, ගංගා.. ලිං, පොකුණු.. කක්කුස්සි, මඩ වගුරු.. තව කොච්චර තැං තියෙනවද? 
ඔයාට තිබුණා උත්සාහ කරන්ට.. ගඟ වෙලා උන්න කාලෙ.. මේ ගමන ඉවරයක් කරන්ට.. 

එහෙම කරන්ට පුළුවංය?

ඇයි බැරි..? ඒත් ඒකට අවස්ථාව එන්ට ඕන.. එහෙම කරන ක්‍රමය දැන ගන්ටත් ඕන.. ඔයා උත්සාහ කරන්ටත් ඕන..හරි පාරට වැටෙන්ටත් ඕන.. 

හපොයි.. එහෙනං ඒක කරන්ට බැරි දෙයක්..

නෑ.. කරපු අය ඉන්නවා.. විශ්වාසය අත්‍යවශ්‍යයි.. බාග විට ඔයාට ඉදිරියෙදි මඟ පෙන්වන්නෙක් හමු වෙන්ටත් පුළුවනි.. 


සුබ ගමන්..!