Monday, March 24, 2014

මෙලොව සැරි සරණකං - නුඹට ගරු කරමි මං

පහුගිය පාළොස් වැනි දා.. උදෙන්ම රූපවාහිනී සංස්ථාවට යන්ටෙයි කියලා පිටත් උනේ (මතකනෙ අර කෝකිල හඬට 11 වසරක් පිරීම නිමිති කොට ගෙන තිබුණු වැඩසටහන.. අන්න ඒකට) මගේ දඬුමොණරෙට ගොඩවෙලා.. ඔන්න.. ඉතිං මං රූං කියලා යද්දි එක පාරටම ගියර් අහුවෙන්නෙ නැතුව ගියා.. මගේ පූරුවෙ වාසනාවකට ද මංදා.. දඬුමොණරෙ නැවතිලා තිබුණෙ.. අපේ අමල් (Amal Pussallage) වෙන්ට මන්ත්‍රී තුමාගෙ ගෙවල් ඉස්සරහා.. ඉතිං ඒ ගෙදරට දඬුමොණරෙ තල්ලු කරලා.. අදාල ගමන බස් එකක නැගලා ගොහිං කොරගත්තයි කියමුකො..
දවල් 1.30 ට විතර උනා .. අමල් තුමාගෙ ගෙදරට එනකොට.. ගෙවල් හරියෙ පේන්ට කවුරුවත් හිටියෙ නෑ..උදවුවට ඉන්න කෙනෙක් ඇරෙන්ට (මං හිතන්නෙ මැතිවරණ ප්‍රචාරක වැඩට ගොහිං වෙන්ටැ..)ඉතිං කොහොමිං හරි.. මං ආයෙත් දඬුමොණරෙ තල්ලු කරගෙන කිලෝ මීටර් එක හමාරක් දුරින් තියෙනවයි කියන වැඩපොළක් ගාවට යන්ට පටං ගත්තා..සුට්ට දුරක් යද්දි ම..
අයියේ.. පෙට්‍රල් ඉවර වෙලාද? එහෙම ඇහුවෙ පාරෙන් එහා පැත්තෙ නතර කොරලා තිබුණු තැපැල් නයින්ටියක හිටපු මට වඩා අවුරුදු 2-3 ක් වත් වැඩිමල්ය කියලා හිතෙන.. හඩු කිට් එකක් ගහගත්තු හාදයෙක්..
නෑ... මේ ගියර් වල අවුලක්ද කොහෙද? මං උත්තර දුන්නෙ ඕනවට එපාවට වගේ..
මෙන්න බොලේ අර මල්ලියා පාර පැනලා දුවගෙන එනවා..
සුළු පරීක්ෂණ කීපයක් කිරීමෙන් පස්සෙ මල්ලියා ලෙඩේ හොයා ගත්තා..
චේන් එක පැනලනෙ මචං.. (ඒ පාර මචං ලු.. )
පැනලද කැඩිලද? (මේ වෙනකොට මට මචං ගැන පැහැදීමක් ඇති වෙලා)
කැඩිලා.. කිලෝ මීටර 2 ක් විතර තල්ලු කරන්න තියෙනවා.. ලණුවක් අර කඩෙං ගන්න.. මගෙ බයිසිකලෙන් අදිමු..
අනේ ඔයාට කරදරයිනෙ.. ඔයා වෙන වැඩ පාලු වෙනවනෙ.. කමක් නෑ මං තල්ලු කරගෙන යන්නම්..
නෑ.. මං මාලු බිස්නස් කරන්නෙ.. දැං වෙළඳාම ඉවරයි.. මං ඒ පැත්තටයි යන්නෙ.. අර කඩෙන් ලණුවක් ගනිංකො මචං..
ඔන්න ඉතිං ලණුව ගෙනාවා..
අපේ යාළුවා.. ම බයිසිකල් දෙකේ ගැට ගැහුවා..
ඔන්න දැං.. මගෙ දඬුමොණරෙත් ඇදීලා යනව.. එක පාරටම හුට හුටස්.. ක්‍රෑස්.. ගාලා හිටියා.. චේන් කේස් එක ඇතුළෙ චේන් එක හිර වෙළා.. චේන් කේස් එක ගලවන්ට උපකරණ එපාය.. වෙලාවට අපි දෙන්නගෙම දඬුමොණර වල තිබුණු උපකරණ.. ඒකට ප්‍රමණවත් මදි.. අපේ යාළුවා දිවුවා ඉස්සරහ කඩේට.. ඒ මුදලාලි එහා පැත්තෙ තිබුණු ත්‍රිරෝද රථ පාක් එක පෙන්නුවා.. අපේ යාළුවා හිස් අතින්ම ආපහු හැරෙද්දි.. ඔන්න තව මාළු බයිසිකලයක් එනවා.. හෝවු.. හෝවු ගාලා.. මේ හාදයා බයිසිකලේ නැවැත්තුවා..
මේ අයියගෙ බයිසිකලේ චේන් එක කැඩිලා.. හිරවුණා.. ගලවගන්න යතුරක් නෑ.. උඹේ යතුරු සැට් එක දියංකො.. කියලා පෝර උරයක් ඉල්ලගනිමින් මගෙ දිහාට හැරිලා.. මේ මගේ අයියා කියලා කිවුවා.. මාත් ඉතිං බොහොම කෘතඥ්ඥ පූර්වක හිනාවක් පෑවා.. අයියා ගියා.. මල්ලි දැං ඇවිත් චේන් කේස් එක ගලවනවා..
මුං නං... පුදුම හු&*^ලා .. වීල් පාක් එකක යතුරක් නැති වෙනවද මචං..
අපි නං කාට හරි කරදරයක් වෙලා කියලා දැක්කොත් ටක් ගාලා පුළුවන් සප් එකක් දෙනවා.. ඒකයි මචං සිංහල කම කියන්නෙ..
මගෙ ඇඟේ මයිල් කෙළිං උනා ඌ ඒක කියපු විදිහට..
ඇත්තටම ඔයාට ගොඩාක් පිං මේ කරන උදවු වලට.. (මං ඉතිං වෙන මොනවා කියන්නද?)
මේ මනුස්සයා මාවත් ඇදගෙන ගැරේජ් එකකට ගියා.. වෙලාවට බාසුන්නැහැ කන්ට ගිහිං..
බාසුන්නැහැ ඇවිත් වැඩේ කරලා දෙයි.. අතේ සල්ලි තියෙනවා නේද? මං ගිහිං එන්නම්.. උදේටත් කන්නෙ නැතුවයි මේ ඉන්නෙ..
හරි.. හරි.. බොහොම ස්තුතියි.. බොහොම පිං.. කරපු උදවුවට..
ටික වෙලාවක් යද්දි බාසුන්නැහැ ආවා..
මහත්තයගෙද බයික් එක.. මට එක්කෙනෙක් කඩේට ඇවිත් කියලා ගියේ.. අපි මෙතන පුස්සයිකල් විතරයි හදන්නෙ.. කමක් නෑ කොහොම හරි හදලා දෙන්නම්කො..
පැයක පමණ මහන්සියක් දරා ඔහු මගේ වැඩේ කරලා දුන්නා.. (100% ක් ම නොවුණත්.. පැදගෙන යන ගානට.. මං අවිස්සාවේල්ලට ගිහිං අලුත් චේන් එකක් දාගත්තා)
ප.ලි.
ඇතැම් දේවල් තුළින් බොහෝ සේ දුර්වල වුවද.. මෙවන් උදාර මිනිසුන් රන්, රිදී, මුතු, මැණික් වලට වඩා බෙහෙවින් වටී.. හැබෑ සිංහලයෝ ඔවුහුය.. නම නොදන්නා සොයුර, මේ මගේ උපහාරයයි..

Thursday, March 13, 2014

පොකුණු දිය

නාගන්නට හිතාන පොකුණ අසබඩට ආවත්, ඒ අමතකව ගිය කලෙක මෙන්, මා නිසසල පොකුණු දිය දෙස නිරර්ථකව බලා සිටියේ මන්දැයි නොදනිමි. එක් වරම කෑ කෝ ගසාගෙන දිවගෙන ආ පිරිසක් පොකුණට පැන දඟලන්ට පටන් ගත්තේ පොකුණු දිය බොර කරමිනි..මා සමඟ ආ මගේ මිතුරු කැළ.. වාදයකය..

උන් මේ පොකුණ වනසාවි.. අපි කාටවත් ඒක පාවිච්චි කරන්ට වෙන්නෙ නෑ..
උන්ටත් මේක පාවිච්චි කරන්ට අයිතියක් තියෙනවා.. තවකෙකු කියයි..
උන් දැඟලුවා කියලා වතුර ටික ගෙනියන්නෑ නෙ.. ඒ තවත් අදහසකි..
අපි ඉස්සෙල්ලා බැස්සා නම් උන්ට මොනවා හිතෙයිද? අදහස් නොනවතින සෙයකි..
එයාලා මේක පාවිච්චි කරන විදිහේ ගැටළුවක් තියෙනවා.. ඒත් අතේ ඇඟිලි පහ එක වගේ නෙවෙයිනේ.. අපි ඉවසමු..
එතකොට අපට නාන්න වෙන්නෙ නෑ නෙ..
අපි ගෙදර ගිහිං නාගමු..
උඹලට ගෙවල් වල නාන කාමර තියෙන හින්දා හොඳයි..
මට නාන්න වෙන්නෙ නෑ.. අපේ ළිඳේ වතුර හිඳිලා..
සොරි මචං..

Friday, March 7, 2014

ආදරණීය මෑණියන්ට සුබ උපන්දිනක් වේවා

   
ගොතා කවි පද නිම කරන්නට නොහැක නුඹ ගැන හිත් පුරා
අපේ ලෝකයෙ මල් වවන්නට නුඹේ කඳුළැලි වත් කරා
පිපුණු මල් පිරියමින් රැකගෙන පුදසුනේ තැන් පත් කරා
සිතා නොසිතා මගේ දිවියම නෙළූ නුඹ විය සිත්තරා
  
මගේ ආයුෂ තිබේ නම් තව එයත් නුඹටම අයිතිවේවා
මා කරන හැම කුසල් නිසැකව නුඹට අනුමෝදන්ව යේවා
සිතේ ඇතිවන නොයෙක උවදුරු දුරුව නිබඳව තොස් වැඩේවා
නුඹට මට මතු භවක් තිබුණොත් මා නුඹේ පුතණුවන් වේවා
  


මගේ ආදරණීය මෑණියන්ගේ උපන් දිනය වෙනුවෙන් කවි පංතියක් ලියන්නට නොහැකි වීම කණගාටුවකි.. ඇයට නිරෝගී සුවය, චිර ජීවනය ලැබේවා කියා පතමි..

Saturday, March 1, 2014

කොළේ හයියෙන් ගැසීම

ඕමි ගහනවා කියලා කාඩ් සෙල්ලමක් තියෙනවා දන්නවද? කෙටියෙන් කියනවා නං මේකෙ හතේ කාඩ් එකේ ඉඳන් ඉහළට තමයි සෙල්ලමට ගන්නෙ.. එක් පිළකට දෙන්නා බැගින් තමයි බෙදෙන්නෙ.. කාඩ් හතර බැගින් වූ වට දෙකකින් එක්කෙනාට කාඩ් 8 බැගින් ලැබෙන ලෙස බෙදනවා. මුල්ම කාඩ් අත ලැබෙන කෙනා "තුරුම්පු" කියන්ට ඕන (තුරුම්පු කියන්නෙ ඒ තරඟය තුළ බලවත්ම වංශය (හාරත, ඉස්කෝප්ප, රුවිත, කළාබර කියලා වංශ හතරක් තියේ) ). ඉතිං තරඟය සෙල්ලම් කරගෙන යද්දි එක පැත්තෙ දෙන්නටවත් තමන්ගෙ අතේ තියෙන කාඩ් කුට්ටම පෙන්නගන්න තහනම්. ඒ නිසා එක එක්කෙනා දාන කොළ ගැන හොඳ අවබෝධයකින් සෙල්ලම් කරන කණ්ඩායමට දිනන්න අවස්ථාව වැඩි වෙනවා.. ඒ වගේම තමන්ගෙ හැකියාව අනෙකාට කියා පාන්ට පුංචි පුංචි සංඥා කිහිපයකුත් සමාජය තුළ ස්ථාපිත වෙලා තියෙනවා.. ඒ අතර ප්‍රමුඛ එකක් තමයි වාසි කොළේ හයියෙන් ගහන එක. ඒ කියන්නෙ.. යම් කිසි වංශයකින් තමන් ළඟ තිබුණු කොළ ඉවර වෙලා.. ඊළඟ වටයේ ඒ වංශය ඇදිලා ආවොත් තුරුම්පුවකින් කපන්න හෝ තමන් ළඟ ඒ වංශයේ ඒ වෙනකොට තියෙන ලොකුම කොළේ තියෙනවා නම් ඊට කළින් වටයෙදි තමන් දාන කොළේ හයියෙන් දානවා.. මේ තමන්ගේ සඟයට වාසියක් ලැබුණොත් මේ වංශෙන් ඇදලා එවන්න කියලා දෙන ඉඟියක්.. ඒ වගේම ඉස්කෝප්ප නං ඔළුව කසන්න, කළාබර නං කකුල කසන්න.. ආදී වශයෙන් පොඩි පොඩි ක්‍රමවේද තියෙනවා.. 

ඔන්න මං හදන්නෙ.. ඕමි ගැහිල්ලට සම්බන්ධ කතා දෙකක්ම කියන්ට

1.) අපේ මිතුරෙකුගේ ගෙදර තිබුණා පොඩි දානයක්.. මේ දානෙ ගෙදර ඕමියක් ගහද්දි කට්ටිය මදි වෙලා අපේ මිතුරෙක්ව අඬගහගත්තා..පළවෙනි වතාවෙම තුරුම්පු කියන්න තිබුණේ අපේ අලුතෙන් ආව මිතුරට.. ඉතින් අපි කොළ අත බෙදලා බලන් ඉන්නවා තුරුම්පු කියනකං.. දෙතුන් පාරක් ඇහුවම.. තුරුම්පු මොනවද කියලා.. මිනිහා කියපි.. 

තුරුම්පු "ඕමි" කියලා.. බැලින්නම් මිනිහා කාඩ් ගැහිල්ල ගැන මෙලෝ දෙයක් දැනගෙන ඉඳළා නෑ...

2) දවසක් හවසක අපේ මිතුරු කැළක් එක්ක ඕමි සෙල්ලම් කරමින් ඉන්න වෙලාවක.. මං තවත් මිතුරෙකු සමඟ කතාවට වැටුණා... ඒ ඉස්පාසුවෙදි මගේ සඟයා දාපු කොළේ මොකක්ද කියලා මට බලාගන්න බැරි උනා.. මං ඇහුවා 
මොකක්ද මචං උඹ දාපු කොළේ කියලා..
මං රුවිත අට හයියෙන් ගැහුවේ කියලා මගේ යාළුවා කිවුවා..